Encyklopedia Gier Planszowych
Zbiór informacji o popularnych grach planszowych dostępnych w Polsce

Drugi sierpnia 1914 roku. Na rynku małego miasteczka grupka nierozłącznych przyjaciół wciąż jest w szoku po przeczytaniu przytwierdzonego do drzwi ratusza obwieszczenia o mobilizacji. Nagłówki gazet niepokoiły już od kilku tygodni, ale treść ogłoszenia zaskoczyła wszystkich. Nie zdając sobie sprawy z piekła, które ich czeka, mężczyźni przyrzekają sobie, że niezależnie od tego, co się wydarzy, wszyscy wrócą żywi. Niestety rzeczywistość, z którą przyjdzie się im zmierzyć, jest dużo gorsza niż ich najgorsze koszmary.

W grze Wiarusi 2-5 uczestników wcielać się będzie w grupę przyjaciół razem ruszających do walki. Ich zadaniem jest zwyciężać kolejne starcia i przeżyć aż do osiągnięcia pokoju. Gracze będą musieli współpracować, aby osiągnąć wyznaczony cel - będą używali ochronnych amuletów, dodawali sobie otuchy przemowami, a gdy któremuś z nich zagrozi jakieś niebezpieczeństwo, gotowi będą wycofać się ze starcia, aby pomóc kompanowi w potrzebie.

Mechanika Wiarusów oparta jest na kartach -  zadaniem graczy jest pozbycie się wszystkich, które posiadają na rękach. Jest to nie tylko warunek zwycięstwa, ale także ważny element kolejnych rund: po zakończeniu każdej z nich morale drużyny spada tym szybciej, im więcej kart pozostało na rękach uczestników. Nie ma żadnej możliwości, by je odbudować, a gdy spadnie do zera, gra kończy się przegraną.

Uczestnicy muszą na bieżąco analizować, komu należy pomóc i jakich trudności pozbyć się najpierw, aby z jednej strony pozbyć się jak największej liczby kart, z drugiej zaś nie dopuścić do przegrania kolejnych rund - niepokonane zagrożenia i tak do nas wrócą później, więc rozprawienie się ze wszystkimi jest jedyną drogą do podpisania rozejmu i osiągnięcia trwałego pokoju.

Sposób rozgrywania kolejnych partii, specyfika zagrożeń, a także kooperacyjny charakter gry nadają Wiarusom klimatu - potrzeba ciągłego dbania o morale i zaangażowanie w los wszystkich uczestników pozwala graczom na rzeczywiste zaangażowanie w rozgrywkę.

Poszczególne elementy gry - jak chociażby treść przemów - zachęcają uczestników do korzystania z fabuły, a nawet samodzielnego jej rozbudowywania. To od nas zależy, jak będzie wyglądała rozgrywka.

Podobnie jak literatura i kino, gry są niezaprzeczalnie zaangażowanym medium kulturowym. 

Nie ma tematów, których nie mogłyby poruszać, choć niektóre z nich są bardziej delikatne niż inne. 

Życie wiarusów jest jednym z tych delikatniejszych.

Projektowaliśmy i ulepszaliśmy tę grę powodowani najwyższym szacunkiem, jaki wzbudziło w nas cierpienie, które znieśli ci żołnierze.
W tym poważnym przedsięwzięciu postanowiliśmy skupić się na jednostce, na jej codziennych troskach i lękach.
Jedyną wskazywaną przez nas metodą przetrwania jest międzyludzka solidarność, braterstwo i wzajemna pomoc.
Wiarusi dają każdemu graczowi szansę odczuć niektóre z trudności, jakie napotykali żołnierze w okopach.

Gra nie przedstawia pełnego obrazu wojny, ale narastające wokół stołu emocje i tak często mogą być bardzo silne.

Droga do zwycięstwa może wydawać się trudna, ale nie traćcie odwagi – nie ustępujcie, a przetrwacie Wielką Wojnę!
Niektóre z postaci przedstawionych w grze rzeczywiście istniały. Niektóre są przodkami ludzi, którzy pracowali nad tą grą. 

Gra Wiarusi to hołd złożony wszystkim ludziom, którzy żyli w tych tragicznych czasach.

- Nota intencyjna od autorów